تحریم های هوشمند شورای امنیت در پرتو قطعنامه ۱۹۲۹: حفظ یا تهدید صلح؟

Authors

سیّدقاسم زمانی

نویسنده مسئول، عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی جمشید مظاهری

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی

abstract

فروکش کردن شعله های جنگ سرد در اوایل دهه 1990، شورای امنیت را در مسیری نسبتاً هموار برای وضع و اعمال تحریم های اقتصادی علیه کشورهایی قرار داد که به زعم این شورا با اقدامات خویش، صلح و امنیت جهانی را تهدید یا نقض کرده بودند. شورای امنیت که طی حدود 45 سال تحت تأثیر جنگ سرد و حق وتو، کم تر فرصت استفاده از تحریم های اقتصادی علیه دولت ها را پیدا کرده بود، در فضای نسبتاً مناسب جدید، بی محابا به استفاده از تحریم روی آورد. در این میان آنچه بیش تر جلب توجه می کرد نه کمیّت موارد استناد شورا به تحریم های اقتصادی، بلکه کیفیت وضع و اعمال تحریم ها بود که گاه کل مردم یک کشور یا اقلام متعدد کالاها و خدمات را در بر می گرفت. متعاقب انتقادات وارد بر تحریم های جامع شورای امنیت که صدمات جبران ناپذیری را به مردم کشورهای مورد تحریم وارد می آورد، ایده تحریم های هوشمند یا هدفمند مطرح شد. اگرچه این تحریم ها در مقایسه با تحریم های جامع، مزایای بسیاری دارند اما از نقص های آنها نیز نمی توان به راحتی اغماض کرد. در این نوشتار با تحلیل تحریم های هوشمند و مقایسه آن با تحریم های جامع، موفقیت و ناکامی این گونه تحریم ها در برقراری «صلح پایدار» بررسی می شود. در همین راستا، سعی شده با تحلیل قطعنامه 1929 شورای امنیت در مورد فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران، چگونگی عملکرد شورا در رفع نقص های تحریم های هوشمند نیز بررسی شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تحریم‌های هوشمند شورای امنیت در پرتو قطعنامه 1929: حفظ یا تهدید صلح؟

فروکش ‌کردن شعله‌های جنگ سرد در اوایل دهه 1990، شورای امنیت را در مسیری نسبتاً هموار برای وضع و اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه کشورهایی قرار داد که به زعم این شورا با اقدامات خویش، صلح و امنیت جهانی را تهدید یا نقض کرده بودند. شورای امنیت که طی حدود 45 سال تحت تأثیر جنگ سرد و حق وتو، کم‌تر فرصت استفاده از تحریم‌های اقتصادی علیه دولت‌ها را پیدا کرده بود، در فضای نسبتاً مناسب جدید، بی‌محابا به استفاد...

full text

تحریم های بین المللی: نگاهی به تصویب قطعنامه ‏‏۱۹۲۹ شورای امنیت ‏

قطعنامه 1929 شورای امنیت به عنوان چهارمین قطعنامه این شورا علیه جمهوری اسلامی ایران و با تلاش بی وقفه دستگاه دیپلماسی آمریکا در 19خرداد 1389 به تصویب رسید و جز ترکیه و برزیل که به آن رأی منفی دادند و لبنان که ممتنع بود، پنج عضو دائم شامل: آمریکا، فرانسه، انگلیس، روسیه و چین و هفت کشور غیردائم شورا یعنی اتریش، بوسنی و هرزگوین، ژاپن، مکزیک، گابن، نیجریه و اوگاندا  با رأی مثبت خود این قطعنامه را ت...

full text

روند حق وتو در شورای امنیت (2009-1946) حفظ صلح و امنیت یا تأمین منافع قدرت‌ها

با آغاز کار سازمان ملل متحد در 1945و به تبع شورای امنیت، عملکرد سازمان همواره تحت تأثیر سیاست‌ها و موضع‌گیری‌های قدرت‌های صاحب امتیاز وتو قرار گرفته است. کشورهای صاحب امتیاز وتو در اتخاذ تصمیم‌گیری‌های خود در خصوص مسائل مطرح شده در شورای امنیت و توسل به وتو، بر اساس منافع ملی و همچنین روابط خود با کشورهای دیگر عمل کرده‌اند. سوال محوری ما این است که ایا برپایه بررسی تفصیلی موارد اعمال وتو در نیم...

full text

حقیقت و مجاز حقوق هسته‌ای ایران در پرتو قطعنامه 1803 شورای امنیت

 قطعنامه 1803 که چهارمین قطعنامه شورای امنیت (و سومین قطعنامه تحریم) علیه ایران است، در شرایطی به تصویب رسید که به دلیل اجرای موفقیت‌آمیز بخشهای مهم مدالیته ایران و آژانس و تأیید رسمی این امر در گزرش اسفند سال 1386 البرادعی، گمان می‌رفت که شورا از رویه‌ای که دوسال در پیش گرفته، منصرف شود. اما شورا با تکیه بر اینکه قطعنامه مارس 2005 شورای حکام هنوز توسط ایران به صورت کامل اجرا نشده است (بویژه در...

full text

قدرت اجرایی قطعنامه های شورای امنیت (جنگ عراق و کویت)

تصویب قطعنامه ها‘ الزاما به معنای اجرا ی آنها نیست. از این رو سؤال عمده ای که در خصوص تصویب قطعنامه های شورای امنیت و سازمان ملل مطرح می شود‘ این است که تحت چه شرایطی دولتها موظف و مکلف به اجرای این قطعنامه ها هستند. در این مورد‘ دو حالت مختلف را می یابد ازهم تفکیک کرد؛ ابتدا می بایستی قابلیت اجرایی قطعنامه ها توسط اعضای سازمان ملل مورد بررسی قرار گیرد و در وهله دوم‘ باید قدرت الزام آورقطعنامه ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله حقوقی بین المللی

جلد ۲۸، شماره شماره ۴۴ (بهار و تابستان)، صفحات ۱۱۵-۱۶۱

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023